۱۳۸۹ بهمن ۲۱, پنجشنبه

کسی آرام کنار گوشم می خواند: آزادی در راه است...

چند روزی است که یک بوی مست کننده ای در هوا استشمام می کنم، بوی عطر می آید، هر روزکه از خواب بیدار می شوم احساس می کنم زلالتر و شفافتر شده، احساس می کنم خیلی نزدیک است، کم کم قابل لمس است، وقتی مشامم را نوازش می کند دست هایم را باز می کنم، حس می کنم یک عقاب هستم که در آستانه رهایی از یک کوه بال های خود را کشوده است. این چه حس و بویی است که هر روز نزدیکتر می شود؟ کسی آرام کنار گوشم می خواند: آزادی در راه است...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر